Skuldarar

Ég skellti mér til Eyja um daginn með móðurfjölskyldunni til að fagna 100 ára afmæli Jónasar langafa mínum frá Skuld og ömmu Gunnu (amma í Gaggó). Það var búið að skipuleggja heilmikið prógramm á sumardaginn fyrsta, minningarstund um morguninn, fermingarveisla í hádeginu, í eftirmeiðdaginn var opnun ljósmyndasýningar hjá Sigurgeiri bróðir Ömmu Dúnu. Hann var að halda sína fyrstu einkasýningu og myndirnar á sýningunni spönnuðu allan ferilinn og voru bæði náttúrumyndir, portret og fréttamyndir. Frægustu mynd Sigurgeirs var svo stillt upp í miðju salarins, en hún er úr Surtseyjargosinu.
Um kvöldið var veisla og skuldararnir eru svakalega hresst fólk upp til hópa svo það var tónlist og dans og hlegið mjög hátt. Hressasta liðið endaði svo allt heima hjá Eyva móðurbróður mínum í svakalegu gítarpartíi þar sem lögmálið virtist vera að hressleiki ykist með aldri. Þetta var semsagt allt hið skemmtilegasta ættarmót fyrir þá sem eru hressir að upplagi og ætterni. Fyrir ykkur sem ekki hafið hitt föður minn þá verð ég að segja að hann er ekki hress, hann er eiginlega andstæðan við hress, hann er yfirvegaður, kaldhæðinn og á köflum soldið drumbslegur. Pabbi minn hefur því aldrei almennilega smollið inní þessa móður fjölskyldu mína, ekki að það sé einhver kali á milli þeirra, pabbi er bara soldið úti á þekju á svona ættarmótum. Svo gerist það á þessu ættarmóti að það myndast svolítil stemmning fyrir opinberar játningar af ýmsu tagi. Þetta byrjar í minningarstundinni þegar Sigurgeir ömmubróðir segjir frá prakkarstriki aftan úr æsku, hann ætlaði semsagt að stríða Sjöbbu systir sinni og hellti lampaspritti í súpudiskinn hennar en svo vildi til að langamma Gunna sá til hans og náði að svissa diskum Sjafnar og Sigurgeirs áður en sest var til borðs. Amma sá síðan til þess að Sigurgeir kláraði allan matinn sinn og Sigurgeir greyjið þorði ekki annað en að halda kjafti og hlýða. Um kvöldið tók Gulli frændi míkrafóninn, Gulli er mjög hress og skemmtilegur eins og allir sannir Skuldarar, hann notaði tækifærið og játaði nokkur kvikindisleg prakkarastrik sem skyldmenni hans höfði mátt þola af hans hendi í æsku. Loks þegar nokkuð var liðið á kvöldið og allir orðnir vel hressir þá tók pabbi minn til máls og ákvað að gera hreint fyrir sínum dyrum og játa gamlar syndir. Hann byrjaði að tala um einmitt þetta hvernig hans húmor næði nú ekki alltaf að slá í gegn hjá Skuldurum, sem dæmi um það nefndi hann að þegar hann og mamma hefðu verið par í tíu ár þá kom tengdamamma hans, hún amma Dúna, í heimsókn til okkar í Ameríku. Eftir eitt notalegt kvöldið þá gellur uppúr ömmu: "Steini ég vissi ekki að þú hefðir húmor!" Amma hafði semsagt þekkt pabba í tíu ár og alla tíð haldið að hann væri algerlega húmorsnauður. Svona hefðu samskipti hans við ættina ávalt verið sagði pabbi og þá kom að játningunni. Pabbi ljóstaraði svolitlu sem ég hafði aldrei heyrt. Kynni hans af skuldurum hefðu nefnilega ekki hafist þegar hann kynntist mömmu 17 ára gamall. Fyrstu kynni hans voru nefnilega tveim árum fyrr. Þá fór pabbi með landsprófsbekknum sínum í ferð til Eyja og fékk bekkurinn að gista í gagganum. Pabba og vinum hans hafði tekist að smygla með sér brennivíni og vitanlega var það drukkið, en árvökull húsvörðurinn í gagganum sá til pabba og hirti af honum flöskuna. Húsvörðurinn var auðvitað langafi minn hann Jónas sem var svarinn bindindismaður. Þetta hefði nú allt saman verið í lagi ef pabbi minn hefði ekki gerst svo bíræfinn að banka uppá hjá langafa þegar þau voru að pakka saman og heimta flöskuna sína aftur. Strákskrattanum var auðvitað snarlega hent á dyr. Þið getið svo rétt ímyndað ykkur hvernig pabba leið tveim árum seinna þegar hann hitti þennan húsvörð aftur á heimili kærustu sinnar.